Mens en Zingeving

Onder Mens en Zingeving zal ik het nummer dat je hieronder terugvindt van Stef Bos-Wat het ook is, als uitgangspunt nemen om zo goed mogelijk te omschrijven wat of wie voor mij zin geeft aan mijn leven.

Daarnaast zal ik ook'proberen' invullen wat geluk voor mij betekent en aan de hand van een webbron " geluk is...." aangeven welke getuigenissen me aanspreken en waarom.

Als laatste zal het brede onderwerp "wat is geloven?" aan bod komen, aangevuld met "wie is God?".

 

Stef Bos-Wat het ook is

 

 

Hier durft Stef Bos zichzelf de vraag te stellen wat of wie zin geeft aan het leven.

Hij maakt ook duidelijk dat voor sommigen het "iets" dat zin geeft aan hun leven, het licht aan de horizon kan zijn, het geloven in God, het thuisgevoel of de liefde.

Hierdoor komt hij tot de vaststelling dat voor hem, zijn partner de grootste zin geeft aan zijn leven.

Is dit voor iedereen zo? Kunnen we stellen dat zingeving voor iedereen hetzelfde is? Natuurlijk niet. Voor sommigen is geloven de absolute zingeving. Geloven in God of niet niet, alles is mogelijk.

 

 

1 .Wat of wie geeft zin aan mijn leven?

Vooraleer ik hier mijn mening over gaf, luisterde ik naar de uiteenzetting van Joël De Ceulaer.

Hij had met ruim 52 analysten een gesprek over de zingeving in het leven en hij kwam zelf tot de vaststelling dat ,wie bezig is met de vraagstelling "wat is de zin van mijn leven", eigenlijk helemaal geen zinvol bestaan heeft.

Onderstaande link brengt je bij het interview:

http://www.youtube.com/watch?v=Z-cVoLysqEk

 

Eerst en vooral geven mijn kinderen en echtgenoot zin aan mijn leven!!

 

Hieronder vind je enkele sfeermomenten terug die voor mij het equivalent zijn van gelukkig zijn.

 

De eerste foto is van onze recentste reis naar de Spaanse Pyreneeën waar we, omringd door bergen, op een hoogte van net iets meer dan 2800m, genoten van de stilte, de schoonheid van de natuur en van het gezelschap van elkaar.

 

De tweede foto werd ook genomen tijdens onze laatste reis. Dit was de laatste week toen we na de Spaane bergen en de Dordognevallei in Frankrijk, het eiland Ile d'Oleron aandeden. Daar hadden we op het strand,samen met de kinderen, gelukzalige momenten. De vrijheid en spontaniteit van het moment, de onbezorgdheid en het vakantiegevoel, bezorgden me het gevoel van geluk.

 

De laatste foto dateert van de paasvakantie 2012 waarbij we, na een hele,lange en moeilijke periode op vlak van mijn gezondheid, de stap waagden er eens op uit te trekken. Het werd een ontspannen 3-daagse trip naar onze noorderburen, weg van alle verplichtingen en waarbij rust en genieten van elkaar centraal stonden.

 

 

2. Wat is geluk?

Geluk is heel relatief en vergankelijk.
Men weet meestal heel snel wanneer men niet gelukkig is, maar zelden beseft men het moment van geluk, totdat het voorbij is.

Zo kan voor mij eveneens een avond zonder de kinderen me gelukkig maken, zonder dat ik daarom de kinderen als belemmering in mijn dagdagelijks geluk ervaar. Hiermee wil ik aantonen dat wat of wie zin geeft aan je leven je daarom niet noodzakerlijkwijs op elk moment in je leven een gelukkig gevoel geeft.
Zo is het niet weg te denken dat familie, vrienden of kennissen, die je allemaal belangrijk vindt in je leven, je eveneens ongelukkig kunnen maken door dingen die gezegd worden.

Geluk voor mij is ook het volgende:

In stilte kunnen genieten van de zonsondergang. Deze werd genomen op de hoogste duin van Europa, namelijk Dune du Pyla, aan de Atlantische kust in Frankrijk.
Geluk kan me ook overvallen bij het lezen van een boek, bij het zien van een getuigenis op tv, bij veel kleine dingen eigenlijk.

Via onderstaande link kan je vele getuigenissen zien over wat geluk kan zijn, op welke plaats ook ter  wereld
.http://vimeo.com/18263144

Mij persoonlijk spreken het meest de getuigenissen aan die geluk zowat gelijkaardig definiëren als ikzelf.
Toch is er één getuigenis die eruit springt!
Het gaat over hoe je geluk kunt najagen als iets ongrijpbaar. Je kan geluk zoeken alsof je een mooie vlinder probeert te vangen. Tevergeefs probeer je dit, tot je op een onbewaakt moment die vlinder gewoon op je af ziet komen en zich ziet neervlijen op je schouder. Zo overkomt ook geluk je, op een onverwacht moment.

3. PKG-schaal

External Critique : 3
Relativism : 4
Second Naiveté : 5
Orthodoxy : 1

Zoals hierboven blijkt bevind ik me in een geloofssituatie die een samenstelling is tussen het post-kritische geloof , het relativisme en de externe kritiek. Deze laatste is in mindere mate aanwezig, waardoor ik durf te stellen dat je me vooral bij het symbolische geloof kunt plaatsen.
Zij het dan dat ik een "gezond" evenwicht heb tussen geloof en ongeloof.
Ik ben ervan overtuigd dat ik bij het post-kritische geloof heel wat vragen heb die ik heel kritisch durf te bekijken, anderzijds sta ik open voor mensen die beweren dat er geen God aanwezig is, in welke hoedanigheid dan ook.
VIa onderstaande link komen we bij een interview terecht waarin Marie ook getuigt dat ze zelf als gelovige het meest tot het post-kritische behoort.
http://vimeo.com/12578540

 

4. Is er een God en wat houdt geloven dan precies in?

Ik hou er wel van om te geloven dat er 'iets' is!

Meestal betrap ik mezelf erop dat ik dit doe als er iets slecht verloopt of net iets heel wonderbaarlijks.

Dan zal ik me algauw eens richten tot het bovenmenselijke en een bedankje of gebedje doen.

Op een doordeweekse dag, zonder speciale momenten, sta ik zelden stil bij het feit of er een God is.

Volgens mij is het zelfs bij het grootste deel van de bevolking zo dat men er pas bij stilstaat als er iets aan de hand is,niet?!

Niettemin heeft geloven ook voor elk van ons een andere betekenis.

Hetgeen ik geloof is daarom niet hetzelfde van wat jij gelooft.

Mijn God is daarom niet dezelfde als die van jou.

Misschien heeft jouw God ook een gedaante en bevindt die van mij zich eerder in een paranormale dimensie!!

Elke godsdienst heeft trouwens een ander God,met zelfs een andere benaming, denk maar aan

God, Jahwe, Allah, .....

 

Maar wat is geloven dan precies?

 

http://www.een.be/programmas/koppen/journaalanker-freek-braeckman-op-koppen-missie

http://www.engelfriet.net/richard/od.htm

 

Hierboven heb ik 2 links geplaatst waarin meerdere mensen verduidelijken wat geloven voor hen precies inhoudt.

Zoals ik al eerder aangaf, is geloven niet voor iedereen de versie van "geloven in God" .Geloven kan vele vormen aannemen en wie zal zeggen wat de enige correcte vorm is?

Ikzelf kan me niet zo terugvinden in het "zo sterk geloven" om bijvoorbeeld de jongerendagen in Madrid samen door te brengen. Ik ben me wel bewust van de moeilijkheidsgraad ,waarmee deze jongeren worstelen, om voor je geloof te durven uitkomen in onze hedendaagse samenleving.

Het is immers niet meer zoals vroeger dat de Bijbel als enige waarheid, door het overgrote deel van de bevolking, gezien wordt. Onze ouders of zelfs nog een generatie daarvoor, had het op dat vlak volgens mij wel iets eenvoudiger.

Heden ten dage moet men durven kritisch zijn en de Bijbelse verhalen ook op die manier interpreteren.

 

Hoeft geloven ook altijd in verbinding te staan met God, met religie?

Kan men niet geloven in zichzelf? Is dat al niet de basisvereiste om geluk te ervaren? Geloven in zichzelf? Wat zijn we als we niet geloven in elkaar of in onszelf?

 

In de les kregen we onderstaand nummer te horen.

Het zet je aan het denken en verwoordt eigenlijk wat velen onder ons denken en zichzelf afvragen.

Stel dat we allemaal aan onze "eigen" God een vraag zouden mogen stellen, wat zou die dan zijn?

Ik denk dat vooral de vraag waarom zoveel mensen moeten lijden zou primeren bij mij.

Ik begrijp de visie dat men bepaalde dingen moet meemaken om sterker in het leven te staan, om een betere invalshoek te creëren , om soms het onverwachte uit jezelf te kunnen halen, maar ik begrijp nog steeds niet waarom zoveel "goede" mensen moeten sterven en lijden.

Luister maar naar Joan Osborne die zich heel wat afvraagt.